تهیه شراب مستقیما از اتواع انکور قرمز یا سفید یا سیاه یا غیره بدست میآید به این صورت که انگور رسیده وشیرین وسالم را نشسته دانه کرده و درظرفی دانه ها را خوب له میکنند و در دبه ای گشاد و تمیز میربزندو در ان محکم میبندند و تا شش هفته دردمای ثابت،°۱۸ الا ۲۷ درجه ثابت و در حدود ۳ ،الا شش هفته دبه را در اتاقی تاریک. گذاشته و سه هفته اول ریختن انگور هر روز در دبه را برداشته و با یگ چوب تمبز و پاک خوب محتویات دبه را حسابی هم زده و در دبه را خوب بسته و بعد سه هفته در دبه را محکم میبندند که هوا وارد نشود و روی دبه را یک قغل هوا تعبیه میکنند تا گاز خارج شود تا شش هفته که رسید انوقت بعد شش هفته محتویات دبه را با یا پارچه سفید تمیز وپاک صاف کرده و در بطری شیشه ای ربخته و در بطریها را با چوب پنبه یا در پیچی مخکم بسته و تا دوماه در مکانی تاریک و خنک دمای خدود ۱۵ درجه ثابت نگهداری میکنند تا جا بیفتد و ته نشبن و زلال شود و بعد دوماه قابل اسنفاده است،
اما تهیه کنیاک به این صورت است که شراب جا افتاده معمولا شراب سفید را مانند عرق گیری با دستگاههای مخصوص تقطیر در دمای ۶۰الا۷۰درجه جوشانده وتقظبر میکنند و در بطری ریخته و محکم میبندند و تا یک یا دو ماه در جای خنک مانند زیر زمینی منزل نکهداری میکنند .
هر چند کنیاک بدست امده از تقطیر شراب را بعد تقطیر هم میشود استفاده کرد ،اما زمان دادن به کنیاک بعد چند ماه موجب بهتر شدن طعم و مزه و جا افتادن برای الکل بهتر و زلال تر شدن کنیاک میشود.
